مرور سالی که گذشت و کلمه‌ای برای سال تازه؛ تجدید حیات

یک سال پیش در همین روزها بود که با خیالی خوش یک برنامۀ بلندبالا برای سال نو ریختم. به نظرم کارهای زیادی نبودند، منتها زمانی که ماه‌ها از پس هم گذشتند تازه متوجه شدم دستیابی به برخی از آن اهداف، […]

همۀ ما کمی تا قسمتی جامعه‌ستیزیم

روایت اول مشغول نوشتنم که می‌پرسد: اون دختره تو فیلم یتیم سایکوپث بود؟ تلاش می‌کنم زود از سرم بازش کنم: آره. این اولین باری نیست که این سؤال را می‌پرسد، ادامه می‌دهد: ونزدی هم سایکوپثه؟ -آره. ولی از نوع دومیش! […]

اولین نمایشگاه، اولین شکست

دو روز پیش نمایشگاه برگزار شد. صبحش درگیر جمع و جور کردن کارها بودم. بعد آماده شدن، رفتن به ورزشگاه، تحویل گرفتن میز و آغاز جشنواره. درواقع جشنوارۀ غذا بود و درکنارش هم می‌توانستی غرفه‌ای برای فروش بگیری. هم در […]

قنادِ نویسنده ؛ یک یادداشت کوچک از اضطراب‌ها و تصمیم‌ها

فقط 2 روز مانده به نمایشگاه. آیا مضطربم؟ مطمئن نیستم. قدری نگران این هستم که وسط کیک‌ها چه خبر است؟! دلم می‌خواهد همین حالا برششان بزنم تا مطمئن بشوم که خوب پف کرده‌اند و طعم‌شان هم خوب است. اما خودم […]

شاعری که بی‌وقفه شعر گفت | یک معرفی کوچک بر سریال دیکنسون

هیچ وقت آدم شعر گرفتن نبوده‌ام. بارها تلاش کردم. اما نشد. چیزی حدود یک سال و نیم یا شاید هم دو سال پیش (چقدر زود گذشت!) گهگداری چیزی می‌نوشتم که می‌شد با ارفاق بهشان شعر گفت. اصلا مودم مناسب بود! […]

زندگی حقیقی با فیلم و داستان فرق دارد

هفده سالم بود که فهمیدم هیچ چیز دنیا شبیه به آن چیزی که در فیلم‌ها و داستان‌ها می‌گذرد نیست. که آن‌ها همه داستان و روایت است. با دخل و تصرف. گاه دراماتیزه شده‌اند، دستکاری شده‌اند. یا از دریچه‌ای خاص ماجرا […]