بعضی وقت‌ها فراموش می‌کنم که آگاهی خشک و خالی دردی را دوا نمی‌کند و مثل یک سنجاب فقط بلوطِ آگاهی انبار می‌کنم! این‌قدر اطلاعات اضافی جمع می‌کنم که حیران می‌مانم باهاشن چه کنم؟ بعد کم‌کم ناامید می‌شوم که آگاهی هیچ فایده‌ای نداشت. یادم می‌رود که […]
چند روزی است که کتاب روان‌شناسی عزت‌نفس نوشتهٔ ناتانیل براندن را مزمزه می‌کنم. جملات زیر بخش‌های موردعلاقه من از ۷ فصل ابتدایی کتاب است: مانعی بر سر سعادت عاشقانه، از این هراس بزرگ‌تر نیست که، کسی خود را شایستۀ عشق نداند. اگر هدف من اثبات […]
ما به غلط گمان می‌کنیم که قدرت در بی‌نیازی است. اما ما آدمیزادگان موجوداتی هستیم که قدرتش در ارتباط با دیگران معنی پیدا می‌کند و یادمان می‌رود که هر دادنی یک گرفتنی هم دارد. ارتباط یک تعامل دوسویه است؛ دادن و گرفتن. اینکه آدم بی‌چشمداشت […]
امروز کتاب «بهتر بنویسیم» رضا بابایی را دست گرفتم و همان صفحات ابتدایی کتاب برایم یک یادآوری بود. گاهی بقدری درگیر فرایند و مسیر می‌شویم که پاک یادمان می‌رود برای چه شروع کردیم و حالا در چه مسیری هستیم و اصلاً تا به اینجا را […]
امروز بعد از چندین ماه رفتم سراغ جلد دوم کتاب «راهنمای کهکشان برای اتواستاپ زن‌ها». در این رمان یکی از شخصیت‌های فرعی موجودی دو سر است به نام زاپود. او گاه کارهای محیرالعقولی می‌کند که حتی خودش را هم شگفت‌زده می‌کند. این روزها حسابی احساس […]
چند روزی است که مشغول خواندن کتاب «بهترین قصه‌گو برنده است» نوشتۀ «آنت سیمون» هستم. بنظرم کتاب خوبی است و تا اینجا که باعث شده کمی بیشتر و جدی‌تر به قصه‌گویی بیندیشم. در ادامه بخشی از پیشگفتار این کتاب را قرار داده‌ام که بخوبی دلیل […]
امروز فصل اول کتاب افسانۀ کارآفرینی را خواندم. تا اینجا که کتاب خوبی بود و نوید خوب‌تر بودن را هم می‌داد. تا به اینجا فهمیدم که سالیانه افراد زیادی دست به کار می‌شوند تا کسب و کار خودشان را راه بیندازند و بعد از شروع […]
یادداشت‌های نویسندگان بزرگ همیشه جذاب است. آدم دوست دارد بداند آن‌ها، آن فرد بزرگ در خلوتش چه می‌اندیشیده؟ چه بر او گذشته؟ اویی که چنین و چنان می‌نوشته چه می‌اندیشیده؟ دنیا را چگونه می‌دیده؟ درست است که در هر نوشته‌ای بخشی از وجود نویسنده مشهود […]
چسبیدن به کار یعنی متعهد بودن و رها کردن یعنی بی‌مسئولیتی. مسیر را ادامه می‌دهی؟ درود بر تو. رسیدنت به مقصد حتمی است. کار را رها می‌کنی؟ شرم بر تو باد! تو و کار و بار و مسیرت، همگی محکوم به شکستید. حالا شاید کمی […]
هروقت این بالشت کوچک را از پشت کمرم برمی‌دارم و در آغوش می‌گیرم و پاهایم را جمع می‌کنم تا زمین را لمس نکنند می‌فهمم اوضاعم خراب است. این یعنی تردید قلب و جگرم را به نیش کشیده! تا همین صبح امروز خیال می‌کردم زیادی آشفته […]
تازه‌ترین نظرات