وقتی اسم کارآگاه طحانی را دیدم و فهمیدم یک سریال صوتی جنایی و ایرانی است، به خودم گفتم حتما باید فرصتی برای شنیدنش دست‌وپا کنم. چند روز بعد قرار شد فقط قسمت اولش را پیش از خواب گوش بدهم تا با جهان اصلی داستان قدری آشنا شوم. اما خب، اوضاع طبق محاسبه‌ام پیش نرفت.
آن شب تا دیروقت بیدار ماندم و داستان کارآگاه طحانی، نوشتۀ «سعید شیرمحمدی» را تا انتها شنیدم. کارآگاه طحانی درست مانند یک کارآگاه خصوصی که از دل تاریکی یک شب بارانی از نیویورک بیرون زده باشد، مرا پای قصۀ خودش نگه داشت.
خلاصۀ داستان
داستان با ورود پرهیاهوی خانمی شروع می‌شود که ادعا دارد مختومه شدن پروندۀ مرگ همسرش به عنوان یک تصادف، اشتباه است. او مدارکی را پپش روی کارآگاه طحانی می‌گذارد که نشان می‌دهد ماجرا ابعاد کشف نشده‌ای دارد.
طحانی پرونده را می‌پذیرد و در مسیر کشف حقیقتی که پشت این تصادف ظاهری پنهان شده به زوایای تاریک ماجرایی شوم پی می‌برد.
کارآگاه طحانی
کارآگاه طحانی یک کارآگاه خصوصی است که سابقاً پلیس بوده. اما به دلایلی که در طول داستان متوجهشان می‌شویم حالا دیگر عضو نیروی پلیس نیست. با این‌حال هم‌کارها و دوستان سابق هنوز از او برای حل پرونده‌های پیچیده کمک می‌گیرند.
او دقیق و تیزبین است. زود جوش می‌آورد اما سنگ‌دل نیست. زخم‌های گذشته او را به کارآگاهی عاصی و غیرقابل پیش‌بینی تبدیل کرده. گذشتۀ تاریکش عذابش می‌دهد و تمام تلاشش را می‌کند تا از سایۀ سنگینش خلاص شود.
نقاط قابل توجه
داستان تعلیق و کشش خوبی داشت. فضاسازیِ داستان و اجرای صوتی بازیگران توانسته بود یک ترکیب نمایشی پرجذبه شکل بدهد. حواس شنونده را به خودش جلب کند و او را تشنۀ پیش رفتن و بیش‌تر دانستن کند.
پیرنگ و سرنخ‌ها خوب چیده شده‌اند. هر چند که داستان تماماً یک معمای بسته نیست. یعنی قرار نیست در پایان داستان از افشای هویت مجرم شوکه شوید. چرا که از همان ابتدا یک مظنون اصلی برجسته می‌شود و داستان بیش از هر چیز حول اثبات جرم او می‌گردد.
با این حال داستان جذابیت خودش را حفظ می‌کند چون اول این‌که مخاطب به مددِ کنایۀ دراماتیک از حقایقی بیش از کارآگاه آگاه است و دوم این‌که داستان به نمایش جدال و تلاش کارآگاه برای کشف حقیقت و اثبات آن می‌گردد.
قطعات داستان خوب با هم چفت شده بودند و صحنه‌ها ریتم و سرعت خوبی داشتند. با این وجود ۳ مسئله به نظرم جای بهبود داشت.
نقاط قابل بهبود
اولین مسئله شخصیت کارآگاه است. طحانی جذابیت دارد اما به اندازۀ کافی معرفی نمی‌شود. تا پایان داستان منِ مخاطب چیز زیادی از طحانی دستگیرم نمی‌شود جز همان ویژگی‌های معمول هر کارآگاه.
دومین مسئله زنِ خبرنگار بود. احساس کردم نقشش به درستی در تمام داستان تنظیم نشده. مصاحبه‌هایش تاثیر دارند در آگاهی دادن به مخاطب در مورد برخی حقایق. با این‌حال احساس کردم این کاراکتر فقط یک ابزار بوده و دلیل حضورش در داستان یا حتی ارتباطی که با دستیار کارآگاه پیدا می‌کند می‌‌توانست پرداخت بهتری داشته باشد. چون این بخش با سرعت زیادی پیش می‌رود و اعتمادی که در این مدتِ کم شکل می‌گیرد به نظرم چندان منطقی نیست. هر چند که خیلی هم دور از ذهن نیست!
سومین مسئله یکی از سرنخ‌های اصلی داستان است. سرنخی که همسرِ مقتول به شدت رویش تاکید دارد و چندینن بار در طول داستان تکرار می‌شود: پزشکی قانونی روی کمر همسر من اثر انگشت پیدا کرده.
این قضیۀ اثر انگشت قدری ابهام ایجاد می‌کند. چرا؟ چون با وجود تاکید بسیار در اهمیتش هیچ اشارۀ مستقیمی به نقشش در حل معما نمی‌شود. جدای از این چطور می‌شود روی کمر مقتولی که نگهبان شب بوده اثر انگشت پیدا شود؟ منظورم این است که حتما چند تکه لباس تنش بوده و اثر انگشت ناشی از تماس مستقیم با پوست هم چندان راحت پیدا نمی‌شود.
مسئلۀ ۱و۲ به نظرم چندان بحرانی نیستند و با وجود کلیشه‌ای بودن، فضایی آشنا و قابل قبول می‌سازند. در داستان جا افتاده‌اند و وظیفه‌شان را خوب انجام می‌دهند.
در مجموع این سریال صوتی ارزش شنیده شدن دارد. کارآگاه طحانی به لطف فضاسازی غلیظ، اجرای صوتی حرفه‌ای و تعلیقی که تا دقیقهٔ آخر حفظ می‌شود، یک تجربهٔ شنیدنی برای دوست‌داران ژانر جنایی و کارآگاهی است.
پس اگر به دنبال یک نوآر با حال‌وهوای ایرانی هستید، شنیدن کارآگاه طحانی را از دست ندهید.
برای شنیدن کارآگاه طحانی به نویسندگی و کارگردانی سعید شیرمحمدی روی لینک زیر کلیک کنید:
