نوشتن
چه سوژه‌هایی مناسب داستان‌های کودک است؟
امروزه دیگر برهمگان واضح و مبرهن است که نوشتن در حوزۀ کودک یکی از چالش برانگیزترینِ نوشتن‌‌هاست. زمانی که برای مخاطب کودک می‌نویسیم باید نکات زیادی را مدنظر قرار بدهیم و حواسمان به گوشه و کناره‌های کار باشد زیرا داستان‌ها از مهم‌ترین ابزراها و عناصر در رشد شخصیتی کودک هستند؛ پس هر سوژه و طرحی را نمی‌توان به داستان کودک تبدیل کرد. به دلیل علاقه‌ای که به فعالیت در این حوزه دارم، بعد از مدتی جست‌وجو در چند سایت مختلف لیست زیر را نوشتم:
- سوژه باید خلاقانه و نوآورانه باشد.
- سوژه باید قوۀ تخیل کودک را پرورش بدهد.
- بهتر است قصه از زبان حیوانات یا یک کودک همسن (بر اساس ردۀ سنی) باشد.
- فهم آن برای کودک آسان باشد.
- بصورت غیر مستقیم موضوع مورد نظر را آموزش بدهد.
- ویژگی‌های مثبت شخصیتی را به کودک انتقال بدهد.
راستش به این حوزه علاقه ندارم.
اما وقتی پدرم برای برادرم کتاب می خواند متوجه
این شدم که در بیشتر داستان ها برعکس قاعده ی
«نگو، نشان بده» عمل شده. صفت ها و قیدها خیلی
بیشتر از توصیفات ملموس هستند.
البته برای فهم راحت تر کودک اینجوری عمل میشه
(البته اینطور فکر می کنم)
بله درسته. خب کودک به اندازه بزرگسال تجربه نداره تا خودش بتونه ما بقی رو مجسم کنه اینه که باید جملات کوتاه و واضح و مشخص باشن.
اینکه به ساختارش دقت کردین خیلی عالیه. سعی کنین این ساختارا و الگوها رو تو کتابا و متن های مختلف تشخیص بدین و یادداشت کنین. روش خیلی خوبیه واسه یاد گرفتن راه نوشتن.
سلام
من تا قبل سریال «اشکالی نداره خوب نباشی» هیچ علاقه‌ای به ژانر کودک نداشتم و بااهمیت نمی‌دونستمش. فارغ از قصه‌ی خود سریال داستان کوتاه‌هایی که توش گفته میشه فوق العادن. این سریال رو فقط بخاطر همین قصه‌هایی که تو هر قسمت گفته میشه دوست دارم 🙂
خودم این فیلمو ندیدم ولی خواهرم برام تعریفش کرده.
ممنون که از تجربه‌ات برامون گفتی:)