نامه نگاری برای نوشتن

زمانی تنها راه ارتباطی مردم نامه نوشتن بود. در طی اعصار و قرون، نامه شکل و شمایل عوض کرد و از شفاهی به کتبی و دیجیتالی رسید. طومارهای لوله شده تبدیل شدند به کاغذهای چهارضلعی، کاغذ شد تلگراف و بعد ایمیل، و حالا هم که شبکه‌های مجازی افتاده‌اند روی لاشۀ نامه نگاری و در حال مکیدن مغز استخوان‌هایش هستند.

البته از یک زمانی هم تلفن وارد میدان شد؛ ولی هیچ چیز جای نامه نوشتن را نمی‌گیرد. در نامه تو وقت داری تا حرفت را بگویی. ترس و شرم و رودربایستی در نامه کم‌تر می‌شود. وقتی که می‌نویسی کسی نیست که با نگاهش یا حرکاتش تو را مضطرب کند و حرف را در گلویت بخشکاند. کسی نیست که بپرد وسط حرفت و تو می‌توانی تمام و کمال هرچه دل تنگت می‌خواهد را بگویی. برای همین است که چت کردن در شبکه‌های مجازی اینقدر محبوب است. علاوه بر اینکه نامه می‌نویسی می‌توانی هر حرف و کلمه بعدی را با توجه به پاسخی که به طرفه‌العینی از طرف مقابلت می‌گیری انتخاب کنی. یک‌جور ترکیب از تماس تلفنی و نامه نگاری.

اما هیچ چیز جای آن نامه‌های توی پاکت با تمبر و آدرس‌های پشتش نمی‌گیرد. انتظار رسیدن پستچی و صدای زنگی که دل آدم را هری می‌ریزد پایین.

امروز در سمپوزیوم نویسندگی درمود کتاب‌هایی صحبت شد که در قالب نامه نگاری‌اند و از آثار ریلکه و بارگاس یوسا و نیما یوشیج نام برده شد.

حالا که دارم این متن را تایپ می‌کنم و به این قالب از نوشتن فکر می‌کنم سه کتاب در گوشه‌ای از ذهنم حاضر می‌شوند. یکی کتاب بابالنگ دراز است و دیگری از به رضا امیر خانی و سومی آقای هنشاو عزیز. کتاب‌های دوست داشتنی بودند و به گمانم اگر در قالب دیگری نوشته می‌شدند اینقدر خوب از آب در نمی‌آمدند.

برای تمرین امروز قرار شد در زمینه‌ای که می‌خواهیم متخصص بشویم، یک نامه به شخصی حقیقی یا خیالی بنویسیم. نامه زیر را برای محبوبه نوشتم. محبوبه شخصی خیالی است. زمانی که داشتم فکر می‌کردم که نامه را برای چه کسی بنویسیم، این اسم خودش را انداخت وسط بساط فکر کردنم. تازه با خودش هم سوال آورده بود. می‌خواست بداند سایکو سوماتیک یعنی چه؟ من هم دست به قلم شدم و نامه زیر را برای او نوشتم:

سلام محبوبه جان، پرسیده بودی که سایکو سوماتیک یعنی چه؟ به طور کلی می‌شود گفت سایکو سوماتیک یعنی بیماری‌های روان‌تنی. منظور بیماری‌هایی است که ریشه اصلی آن‌ها فیزیولوژیکی نیست و یا عامل روانی یکی از عوامل اصلی پیدایش آن‌هاست. مثل خیلی از بیماری‌های قلبی-عروقی و یا بیماری‌های مربوط به سیستم گوارشی یا تنفسی. راستش به شخصه خیلی از بیماری‌های مختلف نمی‌دانم ولی از آنجا که با مشکلات گوارشی درگیرم با این دسته مشکلات آشنایی بیشتری دارم.

مثلاً مشکل رفلاکس معده به مری که باعث ایجاد سوزش در ته حلق یا همان حالت ترش کردن می‌شود یکی از این موارد است. اگر دقت کرده باشی این مشکل بیشتر زمانی ایجاد می‌شود یا شدت می‌گیرد که در حال حرص خوردن باشی. به مرور زمان شیره‌ی گوارشی لایۀ محافظتی معده را از بین می‌برد و باعث ایجاد زخم معده و یا مری می‌شود.

یک بیماری دیگر هم که عامل روانی در ایجاد آن نقش پررنگی دارد، سندرم روده تحریک پذیر است. در طی این سندرم روده بزرگ دچار کولیک‌هایی می‌شود که عامل زیستی یا همان فیزیولوژیکی ندارند. هرگاه فرد دچار اضطراب یا هیجانات شدید می‌شود، دل‌پیچه به سراغش می‌آید و مصرف بعضی از مواد غذایی هم، که فرد به فرد، ممکن است فرق بکند، در ایجاد یا تشدید دل‌پیچه‌ها تاثیر گذار است.

پس به طور کلی سایکو سوماتیک به بیماری‌های اطلاق می‌شود که ریشه‌شان، یا یکی از ریشه‌هایشان به عوامل روانی مربوط باشد.

منظور از عوامل روانی بیشتر اضطراب است.مثل افرادی که شغل‌های پرفشاری دارند، افراد کمال‌گرایی که مدام درحال حرص خوردند و فرزندانی که زیر توقعات کمال‌گرایانه والدینشان در حال خورد شدنند.

البته گفتم که عامل های فیزیولوژیکی هم تاثیر گذارند. مثلاً در همین سندرم سابقه عمل جراحی که به واسطه آن صفاق یا همان روده بند باز شده باشد و محیط داخلی بدن از حالت استریل خارج شده باشد هم می‌تواند دلیل ایجاد این سندرم باشد.

راستی سندرم هم یعنی نشانگان. یعنی مجموعه ای از علائم و نشانه‌های قابل تشخیص بالینی که هم شامل نشانه هایی است که بیمار می‌گوید و هم نشانه‌هایی که پزشک به وجودشان پی می‌برد.

امیدوارم که موضوع را خوب روشن کرده باشم. با اینحال اگر سوالی داشتی در نامه‌های بعدی بگو تا برایت توضیح بدهم.

دوستدار تو

زهور