می نویسم چون

می‌نویسم چون می‌توانم فرصت‌های از دست رفته را باز دوباره زندگی کنم.
می‌نویسم چون ردی از من در این دنیا به جا می‌ماند.
می‌نویسم چون نوشتن را دوست می‌دارم.
می‌نویسم چون فریادم در گلو خشکیده.
می‌نویسم چون آسوده می‌شوم از ترس فراموشی.
می‌نویسم چون می‌خواهم زندگی را بارها زندگی کنم.
می‌نویسم چون نوشتن درمان ذهن آشفته و بی‌قرار است.
می‌نویسم چون محتاج نوشتن هستم.
می‌نویسم چون زندگی با نوشتن آغاز می‌شود.
می‌نویسم چون از به زبان آوردن عمیق‌ترین احساسات درونیم عاجزم.