شرم شبکه‌ای عنکبوتی است
مشغول ورق زدن کتاب «زندگی تاب‌آورانه» نوشتۀ «برنه براون» بودم تا با فضای کلی کتاب آشنا شوم که بریدۀ زیر چشمم را گرفت و مجابم کرد چند صفحه‌ای از کتاب را بخوانم:
بیشتر ما از اینکه ارتباطمان با نزدیکانمان قطع شود، می‌ترسیم. به عبارت دیگر، شرم زمانی به شدت قوی می‌شود که خود یا نزدیک‌ترین افراد به ما این انتظارات را تقویت کنیم. این انتظارات نه فقط از سوی افراد مستقر در مرکز شبکه، که از سوی لایه‌های بیرونی‌تر یعنی متخصصان (پزشک‌ها و درمانگرها)، اعضای گروه شرایط عضویت در دیگر گروه‌ها، معلمان، همکاران و جوامع دینی نیز تقویت می‌شوند.
شرم احساس و تجربه‌ای به شدت دردآورد است حاصل این باور که ما عیب داریم و به همین دلیل، لایق پذیرفته شدن و تعلق داشتن نیستیم. زنان اغلب وقتی شرم را تجربه می‌کنند که در شبکۀ لایه‌لایۀ انتظارات متضاد و ناسازگار اجتماعی_گروهی گرفار می‌شوند. شرم احساس ترس، سرزنش و ارتباط گسیختگی ایجاد می‌کند.