در راه رسیدن

می دانم نوشته‌هایی که منتشر می‌کنم عالی نیستد.

لزومی هم ندارد عالی باشند.

من نوشته‌هایم را منتشر می‌کنم تا در راه عالی شدن گام بردارم.

من نوشته‌های خامم را برای پخته شدن است که پشت ویترین وبلاگ می‌گذارم.

برای دیده شدنشان نمی‌نویسم.

برای دیده شدن هم منتشر نمی‌کنم.

می‌نویسم و منتشر می‌کنم تا راه و رسم نوشتن را بیاموزم.

فهمیده‌ام که با جزوه و کلاس مهارت پیدا نمی‌کنی،

با عمل کردن و تجربه کردن است که می‌آموزی.

می‌نویسم و در معرض دید قرار می‌دهم تا لااقل به خاطر آنان که می‌خوانندشان نوشتنم را بهتر کنم.

دیگر نمی‌خواهم رویای نویسنده شدن را در سر داشته باشم،

امیدوار هم نیستم که روزی نویسنده شوم،

در راه نوشتن و نویسنده شدن گام برمی‌دارم.