نقل قول هایی در بابِ تعریفِ کمال گرایی

زهرا ذوالقدر در تعریف کمال گرایی نوشته:

کمال گرایی مجموعه ای از الگو های فکریِ محکوم به شکست است که برای رسیدن به اهداف غیر وقاع بینانه، شما را وادار به تلاش میکند.

برنه براون در کتاب موهبت کامل نبودن می گوید:

تحقیقات نشان داده اند که کمال گرایی مانع پیشرف می شود. در واقع کمال گرایی به افسردگی، اضطراب و اعتیاد ختم می شودو زندگی را فلج میکند. فلج شدن زندگی اینکه به خاطر ترس از ناقص به نظر رسیدن، هیچ یک از جنبه های وجودی یا زندگی خود را رو نکنیم و به سبب آن فرصت ها را از دست بدهیم. فلج شدن یعنی دنبال نکردن رویا ها به خاطر ترس عمیق از اینکه مبادا شکست بخوریم، مرتکب اشتباه شویم و دیگران را ناامید کنیم، وقتی کمال گرا هستیم از خطر پذیری می ترسیم، چون احساسِ ارزشمندیِ ما را تهدید می کند.

در بخش دیگری از موهبت کامل نبودن می خوانیم:

ای. ای کامینگز نوشته است: « در دنیایی که شب و روز تلاش می شود تا از ما، کسی غیر از خودمان بسازند، خود بودن و خود ماندن سخت ترین نبردی است که انسان می تواند داشته باشد.»

نقل قولی از هادی باکزاد در صفحه ویکی گفتاورد:

کمال گرایی شما را از خودتان، و کمال پرستی، شما را از دیگران ناراضی میکند؛ کمال شما را راحت نمی گذارد.

و جمله ای دیگر از برنه براون:

هر جا کمال گرایی باشد، شرم در کمین نشسته است. در واقع شرم زادگاه کمال گرایی است.