نوشتن اولین کتاب با الهام از لئونارد بیشاپ!

او در مقدمۀ کتاب «درس‌هایی برای داستان‌نویسی» از اوضاع خرابش گفته بود. از اینکه حتی سواد درست و حسابی نداشت. که تنها کاری که بلد بود، کارگری بود. اما بعد تصمیم می‌گیرد در یک دورۀ نویسندگی شرکت کند. داستان‌های کوتاه تند و تیزی می‌نوشته و بعد از اینکه یکی از داستان‌هایش در یک کتاب مشترک چاپ می‌شود، ناشری از او دعوت می‌کند. می‌پرسد که آیا تا به حال رمان نوشته؟ و از آن‌جایی که لئونارد جوان، آدم احمقی نبوده سریع می‌گوید بله، من درحال نوشتن یک رمان هستم. درصورتی که تا آن زمان فقط داستان‌های کوتاه نوشته بود. مرخصی می‌گیرد، خودش را در آپارتمانش حبس می‌کند و یک رمان می‌نویسد.

خب من هم احمق نبودم! پس با هیجانی که تازه داشت بیدار می‌شد گفتم که آمادۀ همکاری هستم. خوشبختانه پیش از آن سه کتاب غیرداستانی نوشته بودم و به اندازۀ نیاز از نحوۀ آماده کردن سرفصل و فهرست مطلع بودم. یک روز را صرف نوشتن درمورد جامعۀ هدف و اهداف آموزشی کردم. و بعد سرفصل‌ها و فهرست را آماده کردم. بازهم خوشبختانه، موضوع کتاب از پیش دغدغۀ من بود. پس مطالبی را آماده داشتم. یعنی بخشی از کتاب درواقع از پیش بلاگ شده بود. حالا چه در سایت و چه در پیج شخصی‌ام. بخشی دیگر بازنویسی مطالب قدیمی‌ام بود و بخش دیگر هم مطالبی که هنوز برای نوشتن یا انتشارشان اقدامی نکرده بودم.

خلاصه که تمام این کتاب در چیزی حدود یک هفته (شاید هم کمتر!) نوشته و ویرایش شد. می‌دانم زمان کمی بود، اما زمان کم بود!

و این‌گونه بود که اولین کتاب چاپی من رفت که متولد بشود. دیگر از باقی فرایندها چیزی نفهمیدم! آن‌قدری مشغول سایت و راه‌اندازی پیج تازه بودم که یادم رفت بابت چاپ شدن و نظرهایی که در راه بود دچار اضطراب و دلشوره بشوم.