حرفی با خود

به جای زور زدن برای دسته بندی و چک لیست درست کردن و تحقیق و تفحص و سردرگمی در انتخاب و پیدا کردن جا و وقت مناسب و کلی کار دیگر و نق و ناله از نداشتن وقت و زیاد بودن گزینه ها، همین الان یک کتاب را انتخاب کن و بخوان. یک ایده را بگیر توی مشتت و بنویس. 

خیلی وقت ها نیاز داریم که به خودمان سخت بگیریم. به خودمان تشر بزنیم و مجبور کنیم خود را به انجام یا ادامه کار.

به جای حسرت خوردن، قدم بردار.

تو نمی توانی تمام کتاب های لیست های بلند بالایت را یکجا تمام کنی. نمی توانی تمام طرح ها را در یک روز به سرانجام برسانی. خودت هم خوب می دانی که باید قدم به قدم جلو بروی. می دانی که باید لقمه های کوچک برداشت. بار هایی که کمرمان تاب فشارش را داشته باشد.

همه اینها را می دانی و آخر سر باز هم درمی مانی!