حالِ خوش

حال خوش به این معنا نیست که همه چیز بر وفق مراد باشد و هیچ چیز و هیچ کس تو را نیازارد.
حال خوش یعنی با تمام گیر و گرفتاری‌ها، باز هم بتوانی گوشه‌ای بنشینی سر بلند کنی، نفسی بکشی، لبخندی بر لب بنشانی و بعد ادامه دهی مسیر زندگی را.
اصلا گاه باید کناره گرفت فقط برای چند دقیقه در روز، کمی در هوای آزاد نفس کشید، یک لیوان چای را با لذت نوشید تا گرمایش تمام تن رنجورت را در آغوش بگیرد، یا حتی فیلم مورد علاقه‌ات را بدون نگرانی از کارهای نیمه تمام، تماشا کنی.
البته زمان هایی هست که باید آسایش و خواب و خور را کنار گذاشت، ولی همان وقت‌ها هم می‌شود، حتی شده برای چند ثانیه، یک لبخند کوچک بکاری کنج صورتت، نفسی عمیق بکشی، به دست‌هایت خیره شوی و چشم بدوزی به چشم‌های خسته‌ات در آینه.
حال خوش یعنی بدانی که ادامه خواهی داد.
حال خوش یعنی بدانی حتی اگر هم بدستش نیاوری باز هم می‌توانی زندگی را از سر بگیری، چون تمام تلاشت را کرده‌ای.
حال خوش یعنی بهترین خودت باشی.
حال خوش یعنی با تمام وجود زندگی کردن.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *