نوشتن و آرامش

از وقتی که به یاد دارم شیفته واژه‌ها و قصه‌ها و کتاب‌ها بودم.

در نوجوانی سودای نویسنده شدن را در سر داشتم و عاقبت دست به قلم شدم و اولین نوشته‌هایم شکل گرفتند.

آن حس رهایی و سبکی که بعد از هر بار نوشتن تجربه‌اش می‌کردم، وادارم می‌کرد به بیشتر نوشتن.

دیر هنگامی است دریافته‌ام که نوشتن را بیشتر از هر چیزی دوست می‌دارم.

نوشتن برایم همچون تنفس به امری حیاتی بدل گشته.

دنیای واژگان آرامبخشی است برایم که رنج‌های زمانه را مرهم می شود.

می‌نویسم چون خواستار آنم و به نوشتن ادامه خواهم داد و در این مسیر از پای نخواهم نشست.

نوشتن را دوست می‌دارم و در مقابل تمام مصائب این راه ایستادگی خواهم کرد.

شاید نوشته‌هایم شاهکارهای ادبی نباشند، ولی موجب مسرت دل کوچکم می‌شوند.

این وبگاه صفحه‌ای خواهد بود برای انتشار نوشته‌هایم در جهان بی‌کران وب.