اگر می‌خواهی نویسنده شوی با ادبیات آشتی کن | نامه‌ای به یک نویسندۀ جوان
سلام محبوبه جان. گفتی که در دوران مدرسه اوضاعت با ادبیات چندان خوب نبوده، خصوصاً با درس دستور زبان. راستش من هم خیلی اوضاعم خوب نبود. همیشه نمره خوبی می‌گرفتم ولی خواندنم صرافاً برای نمره بود. هنوز که هنوز است با آرایه‌های ادبی مشکل دارم. البته که این موضوع مانع نمی‌شود برای نویسنده شدن. ولی حواست باشد که حتماً آموختنش را از سر بگیری. نوشتن بدون اطلاع داشتن از اصول و قواعد نوشتن، نتیجه و محصول چندان خوبی تحویل نمی‌دهد. مخصوصاً دستور زبان. اگر ندانی که جمله‌هایت را چطور بچینی و به زمان افعال و اجزای جمله توجهی نداشته باشی متنت چیز دندان گیری نمی شود. حالا پر از ایده‌های بکر و اطلاعات ناب باشد. وقتی که ظاهرش نامناسب باشد و گنگ مخاطب را فراری می‌دهد.
راستی، حواست باشد که از آن طرف بام نیفتی. همه چیز فقط ادبیات و دستور و قواعد نیست. که اگر بود تمام دانش‌اموختگان این رشته باید به نویسندگانی زبر دست تبدیل می‌شدند.
و اما درباره کتاب خواندن. از ادبیات کلاسیک شروع کن. بگرد و آثار پیشگامان ادبی را بخوان. حتماً لازم نیست که به یک کتابخوار تبدیل بشوی و هرچه هست و نیست را بخوانی، ولی اگر اهل کتاب و ادبیات نباشی چطور می‌خواهی با سبک‌های مختلف نوشتاری آشنا شوی و بیشتر بیاموزی؟
راستی خواندن آثار نظم و نثر کلاسیک وطنی‌مان فراموشت نشود.
دوستدار تو
زهور