آپاتوساروس

پسرک صبح که چشمانش را باز کرد احساس کرد یک چیزی در کنارش وول می خورد.

چشمانم را که خوب باز کرد دید عروسک دایناسورش است.

چمانش قد پرتقال گرد شد. از جا پرید و پتو را کنار زد. آپاتوساروس کوچک داشت تشک را می جوید. سرش را بلند کرد و مثل بز زل زد به پسرک.

پسرک اولش جیغ کشید و دوید به سمت در. بعد یادش آمد که خواهرش گفته این وجودات دیگر وجود ندارند. تازه این هم که فقط یک اسباب بازی بوده و از آن مهمتر این ها گیاهخوارند.

پسرک نزدیک شد و آرام دستانش را دور آپاتوساروس حلقه کرد.

حیوان نرم بود. مثل آن وقت ها سفت نبود. پسرک یاد پوست مارمولکی افتاد که پدر ماه پیش دخلش را آورده بود. مور مورش شد.

حیوان دهانش را باز کرد و یک صدای عجیبی از خودش درآورد. پسرک خندید. در اتاقش را باز کرد و رفت بیرون. هوا هنوز کامل روشن نشده بود. همه خواب بودند.

پسرک رفلت سراغ یخچال و از توی سبد یک برگ کاهو برداشت. آپاتوساروس را گذاشت روی میز وسط هال و برگ کاهو را گرفت جلوی دهانش.

آپاتوساروس همه اش را خورد.

پسرک دوید و کل سبد را آورد.

سرش را با احتیاط گوشه میز گذاشت و غذا خوردن حیوان را نگاه کرد.

چشمانش سنگین شد.

مادر خمیازه کشان و در حالی که موهای درهمش را می خاراند از اتاق آمد بیرون. یکراست رفت توی آشپزخانه. کتری را آب کرد و زیرش را روشن کرد. وقتی که سرش را برگرداند پسرک را دید.

سرش را روی میز گذاشته بود و خواب رفته بود. یک سبد کاهو و عروسک مورد علاقه اش هم روی میز بودند.

مادر آرام پسرک را بلند کرد و در آغوش گرفت. با دست دیگرش هم عروسک پلاستیکی را گذاشت روی سینه پسرک و به سمت اتاقش رفت.